Kalpli kemer ince bele…

Bu şeker kemeri Defacto da gördüm geçen hafta. Şükür ki 8 liraydı uygundu aldım hemen zaten ihtiyacım vardı. Kalpli olunca da bir taşla iki kuş olmuş oldu  🙂

İlk kına gecesi :)

 

Çok sevdiğim amca torunu Seda evleniyor. Çok mutlu olsun inşallah.. Kına gecesine gittik. Oğlumla ilk kınamız 🙂 Davul zurna çok ilgisini çekti. Halay da 🙂 Onun gibi bıcırıklar vardı kınada oynaştılar … 9 gibi uyuttum annemin evine götürüp. Sonra ben azcık daha takıldım. Halaya katıldım. Şansıma kına yapılan yer anneme yakındı. Uzun zamandır göremediğim akrabaları görmek beni çok mutlu etti. Elime de kına yaktım 🙂 Tabi ki kına kalp şeklinde yaktım benden sıradan bir yakış beklenmezdi:)

Kına deyince aklıma geliyor da üzülüyorum.. Benim kınamı kameraya almışlardı da kaset kaybolmuştu..Kınada şimdi moda gelin tacı gibi tüllü çiçekli taçlar vermekmiş. Bana vermediler evliyim diyeeeeeeeeeee böhüüüüü ! sinir oldum.. ben de geçen kınaya giden bekar arkadaşımdan rica ettim ya nolur bir el takayım hesabı 🙂 fotoğraf çekildim geri verdim.. naapayım tül müş dantel miş süsmüş püsmüş  bu tür şeyleri seviyorum…

Aziz Nesin ne güzel yazmış

* Resimdeki taşı nerden buldum hatırlamıyorum, saklamışım…fotoğrafladım…bu şiir de enfesti birleştirdim…Güzel olmamış mı … ?

Çok hoş değil mi?

Dün Bim de dolanırken gördüm.. İhtiyacım vardı. Hele de kalp ve baykuş olunca atladım. Fiyat da iyiydi. 37 Lira.

bana göre süt onlara göre.. :)

LcWaikiki den 7,90 a aldım bu şirin şeyi. Okula mı başlıyorsun diyceksiniz 🙂 Evet bu bir kalem kutusu olabilir. Ama kime göre neye göre derim ben de size 🙂 Bana göre o bir cüzdan yada makyaj çantası … şimdilik cüzdanım çok paçavra olduğu için ve cüzdana ihtiyacım olduğu için cüzdan olarak kullanıyorum…

 

Evlilikte keramet mi var

Evlilik kararı mühim karar… Kalan hayatını değiştirecek bir karar… Ben 08 Nisan 2006′ dan beri evliyim… ve mutluyum çok şükür…6 yıl önce eski blogumda yazmışım bu yazıyı… Bir blogcu arkadaş evlilik hakkında yazar mısın demiş. Ben de erinmemişim yazmışım…Bu blogumda da olsun istedim..Bu arada fotoğrafladığım patates uzun zaman önce kalpli şeylere düşkünlüğümü bilen eşimin bana bir alışveriş dönüşü hediyesidir. Manavda görmüş almış 🙂 ben de hemen fotoğraflamıştım ….

 ” Bana göre evlilik ev arkadaşlığıdır. Beraber yersin, içersin, evini temiz tutmaya çalışırsın, ev arkadaşına hesap verirsin, maddi olarak evi geçindirirsiniz…vs . Tek farkı ve en güzel tarafı aranızda aşna fişna vardır:) Eğer hayatı beraber sırtlanıcaz, gülücez, eğlenicez, gezicez, birbirimizi üzmiycez, sevicez ve karşımıza çıkan sorunlarda birbirimizi koruyarak sayarak çözüm bulmaya çalışıcaz anlayışıyla evliliğe başlanırsa tadından yenmez evlilik:)

Evlenince herşey ikiliyor. Akrabalar, kurallar, istekler, farklılıklar, talepler, hayaller…. İki farklı cins, iki farklı dünya, iki farklı aileden yetişme iki insan. Bu iki insan aynı evde ölene dek (ben evliliği öyle hayal ettim kendimi bildim bileli…) yaşamaya başlıyorlar. Hayatı beraber paylaşmaya karar veriyorlar. Her evlilik bana göre kendine özgü. Nasıl her insan kendine özgü ise. Bu yüzden evlilik veya ilişki süresince diğer evli veya bekarlardan taktik almalar, dertleşmeler veya anlayış beklemeler pek faydalı olmuyor çoğu zaman. Hatta bazen zararı bile dokunabiliyor.

Hayatın insanın karşısına ne getireceği bildiğimiz üzere bir muamma. Yani bugün zenginsindir yarın iflas edersin. Bugün yakışıklı diye evlenirsin adamla yarın kaza geçirir yüzü dağılır. Bugün fıstık gibi sağlıklısındır yarın hastalık sarar bedenini. Geleceği bilemeyiz ve bilemeyeceğiz. Fakat sağlam olması gereken önemli konular var evlilikte. Uyum, kişilik yapısı ve değerler. Mesela eğer ahlaki değerler birbirine uyumlu değilse bence asla evlilik mutluluk getirmez. Tabi ki kardeşlerin bile tıpatıp aynı olmadığı, tartıştığı, küstüğü normal ise iki farklı ailede yetişmiş, farklı ruhtaki insanın da tamamen aynı hissetmesi, aynı şeyleri istemesi ve aynı tepkiler vermesi mümkün değil. Ama önemli olan tarzdır. Yani “saygı”. Farklılıkları da kendi lehine çevirmeyi bilmek lazım.

Benim evlilikteki üçüm. Şefkat, aşk ve saygı. Bu üçü olmadan evliliği düşünemiyorum. Çok tatsız olurdu. Üçü de birçok şeyi içinde barındırıyor zaten. Saygılı olan aldatmaz, yalan söylemez, ezmez. Şefkatli olan anlar, destekler, korur. Aşık olan ise verir ve alır.

Bence bekarlar evlenmeyi düşündükleri insanı kurcalamalılar. Sırf gezerken eğlenmek, aynı filmleri sevmek, gülüşmek, tensel şeylerden zevk almak evlilik için yeterli olmuyor. Örneğin sorumluluk duygusu evlilikte çok önemli. Kendine hayrı olmayan bir insanın evlilik kurumuna, eşine ve bir gün çocuğu olduğunda çocuğuna faydası olmayacaktır diye düşünüyorum ben. Kişilerin kadın olsun erkek olsun aileye bağımlılıkları da önemli. Kendi ayakları üstünde durmayı beceremeyen, kolayca çevresinden etkilenen (ailesi, arkadaşları..vs) kişilerin evliliklerinde olması gereken bütünlük olamıyor. Çok güzel bir söz vardır “yuva üstüne yuva kurulmaz”. Artık sen bir aile kuruyorsundur, artık sorumluluklar, hayat değişir. Bunun bilinci iki kişi de ortak hisler taşımalıdır ki evlilik de sağlam başlasın. Bu gibi konular iyice tartılmalıdır bence.

Felsefi sohbetler yapmalı birbirini tanımak, anlamak için. Çocukluklarından konuşmalı, güncel olaylardan bahsedilmeli, hayaller paylaşılmalı, bazı senaryolar kurup o konuda fikirler, değerler ölçülmeli. Kızgınlık halinde tepkiler, sinirlenme tarzı önemli mesela. Şiddete eğilim önemli. Saygısız kelimeler kullanıp kullanılmadığı önemli. Tartışmak faydalıdır, ilişkiyi iyiye taşır. Ancak saygılı ve yapıcı olursa tabi. Bu yüzden sadece karşımızdakini memnun etmek için değil, ya ayrılırsak ya beni sevmezse diye kendimizi inkar etmeden kendi duygu ve düşüncelerimizi eşimizle, sevgilimizle paylaşmalıyız. Özellikle sevgiliyken bunlar yapılmalı ki evlilikte hayal kırıklığı yaşanmasın.

Evlilik bence çok değerli mücevheriniz gibi olmalı. Nasıl en güzel mücevher kutusuna koyarsınız. Parlatırsınız. Eğer klipsi yada herhangi bir yerine bir şey olursa hemen tamir ettirirsiniz. Öyle herkese dokundurtmazsınız, özenle korursunuz, pahalıdır. Bence evlilik, eş en değerliniz olmalıdır. Bunlar benim fikirlerim. Dedim ya herkes ayrı bir dünyadır ve her evlilik kişilere özeldir.

Ben her gün eşimi mutlu etmek için birşeyler üretmeyi severim mesela. Eşim benim kadar yaratıcı olmasa da, bazen ona kırılsam da mantıklı düşünmeye çalışırım ve onun yapısı, yetiştirilişi ve doğası gereği benimle aynı olamayacağını ve onu olduğu gibi sevmem gerektiğini düşünüp kendimi rahatlatmaya çalışırım. Önemli olan varlığıdır çünkü. Ayrıca belki çok negatif gelecek sizlere ama beni pozitif etkileyen şey de ÖLÜM ü aklıma getirmektir. Bu yüzden varlığına, sağlığına şükredip kendimi yumuşatırım beklentili zamanlarımda. Bazen de tatlı tatlı küser, tatlı tatlı barışırım:) bu da evliliğin cilve kısmı olur:)

Bence kaç yıl geçerse geçsin insan eşine sıkça dokunmalı, sevgi gösterisinde bulunmalı. Eşini şımartmaya, özel olduğunu hissettirmeye çaba göstermeli.

Çatışma zamanları ise tabi ki evliliğin en zor kısmıdır. Sen kara istiyorsundur, o beyaz. Ortayı bulmak gerekir ki bu da zor olur hep. İşte o zamanlarda şahsen ben bayağı dağılırım, karamsarlaşırım, korkarım. Hiç sevmem küsmeyi, tartışmayı, kırmayı. Ama hayatın gerçeği budur ki o kırılır sen kırılırsın. Bazen onun istediği olmaz, bazen senin. Bazen o bir adım gelir, bazen sen. Bu da beraberliğin gerçeğidir. Dengeli fedakarlıklar yaşandığında sevgi de güçlenir gün geçtikçe.

Evlenmek için evlenmemeli, yaş geçtiği için evlenmemeli, maddi güvence için evlenmemeli, cinsellik için evlenmemeli.

Ömür boyu dostluk, aşk ve güven için yuva kurmalı. “

 

Kalplere vur bir zımba

Rumba da rumba rumba… böyle neşeli bir şarkı vardı …dur hemen bakayım google amcadan nasıldı?

işte burda dinleyebilirisiniz http://www.youtube.com/watch?v=ibjssi09e0e

“bir su gibi süzül ak
baygın baygın yan yan bak
her gün ayrı canlar yak
kalplere vur bir zımba
rumba da rumba rumba

al bir salon gelini
koy kalbine elini
sevdim tatlı dilini
kalplere vur bir zımba
rumba da rumba rumba

al bir istanbul kızı
yanakları kırmızı
sandım sabah yıldızı
kalplere vur bir zımba
rumba da rumba rumba “

Neyse gelelim bugünümün kalplilerine 🙂

pazardan 1 liraya aldığım tokam ve 5 liraya aldığım kalpli bluzum…kolyem ise çoook eskilerden hala kızı armağanı..

Kalplere devam…

Ne zamandır kalpli fotoğraflarıma ara vermiştim. Ben de kalpli şey bitmez 🙂

Bu kalpli pandalı şeker mi şeker desen, pazardan 3,5 liraya aldığım pijama altımsı şey 🙂

Acı anılardan ders almak

Çok sevdiğim kalpli takılarımdan…. Özellikle zincirimin manevi değeri büyük. Görümcem Fatoş hediye etmişti. Biri sarı renkti biri gümüş rengi. Birini sağ bileğime  birini sol bileğime takıyordum. Hamileydim. Kubilaydan önceydi. Bebeğim karnımda öldü. 9 Haftalıkdı. Kalbini dinlemiştik son kontrolde herşey yolundaydı oysa..hiçbir sıkıntım da yoktu yine kontrole gitmiştik güle oynaya Gökayımla..DANK olduk. O an dünya karardı bizim için. herşey bitti. ben bittim Gökay bitti. Hastahanedeydik çok kötüydüm, kendimde değildim. Kürtaja alacaklardı yüzük takı ne varsa çıkarttılar. İşte o hengamede sarı olan hastahanede kayboldu. Uzun zamandır takmıyordum gümüş rengi olan bu resimdekini. Kubiyi emzirirken boynunu bir yerinei acıtır diye. geçenlerde çekmecede elime geldi ve bu zincirine çok sevdiğimi ve o anları düşündüm ve taktım. Baktıkça şükretmeyi, herşeyin geçici olduğunu, sağlığın önemini anlatıyor bana.. Bağırıyor bana bileğimden  ” Aslı sen neler yaşadın ama dimdik devam ediyorsun..yukarıdaki senin hayrına birşeyler yapıyor.. herşey geçiyor…sabır ve sevgi…şükret ” Bu arada özel testler araştırma sonucu ölen bıdığımın kız olduğunu öğrenmiştik. Kızım olmasını çok istiyordum o zamanlar……kısmetten öte köy yok..demi

Bu mındık yeşil makası kendimce süsledim 🙂 İşyerimdeki makasım.. Hani şu şekilli delgeçler var ya onlardan istiyoruuumm ama pahalılar sanırım…onlardan alırsam değişik süslemeler yaparım her yere böyle..

Gülen kalp…

Buzdolabı süsü kendisi.. oğlumun resmini geçen gün içine yapıştırdım 🙂 Hoş oldu… Ne çabuk büyüdü.. Bu resim çekildiğinde miniminnoşdu…Bugünlerde el, ayak, kulak, ağız, pipi, göbek, saç, diş göster saycılık yapıyoruz… en harika ve komik söylediği kelime “el” …öyle tatlı “el ” diyor ki bayılıyorum…yalnız saçını kulağını gösterirken çekiştiriyor kendini salako 🙂 her hali bal…

Kalpkoliğim

Grili bluzu Lc waikikiden almıştım. Diğerini Koton dan.. kalpli küpemi hatırlamıyorum belki de hediyedir. Şalı ise Ümraniye de bir mağazadan almıştım epey oluyor… Rengarenk cıvıl cıvıl…

 

Sevgiyle..herşey..

* Koton’ dan aldığım elbisenin kumaşı…lacivert beyaz….kırmızı beyazı varmış kalmamış..onu tercih ederdim aslında

* Çalışma masamdan bir görüntü…

* Buzdolabı üstü…

Kapıdan sarkan kalpler…

Şirin gıtgıdakı alalı çok oluyor ama daha kullanmak nasip olmadı. Kendisini şimdilik göz zevkim için kullanıyorum 🙂

Resimdeki kapı süsü uzundu, yere kadardı. Kubilay çekiştirdiği için bir gün kafasına düşer diye tırsıp kısalttım…

Fayanslara konan kalpler

Mutfakda lavabomun karşısına fayansa rengarenk kalpler yapıştırdım.. İş yaparken içim açılsın diye 🙂

Kalpli mandalımı da çok seviyorum 🙂 İneklisi kardanadamlısı da var …

Detaylara önem veririm…. Detaylardan mutlu olurum…

 

Kalp heryerde…

* İşyerimdeki klavyem * İşyerimdeki masamdaki aynam ve fotoğraf makinem * Motivasyon defterimin girişi * Cep telefonum

Kalp figürünü sembolünü çok severim… Ve evde, çevremde her yerde hoşuma gider.. Fotoğraflandırmak istedim.. Sık sık da kalple ilgili fotoğraflar ekleyeceğim bloga bundan sonra… Hoşlananlar memnun olacak 🙂