TEO SERİSİ

Bir yandan pandemi bir yandan ödevler derken bazı zamanlar Kubilay’ a kitap okutmakta sıkıntı çekiyorum artık. Eskiden yani bir iki sene önce daha düşkündü kitaplara. Pandemi mi etkiledi yaşından dolayı mı bilemiyorum o ilgi biraz azaldı. Çok şükür hemen toparlayabiliyorum. Elimden geldiğince ilgisini çekecek bir yandan da faydası olabilecek kitapları seçmeye gayret ediyorum. Öğretmeni de her ay bir kitap okumalarını ödev veriyor ve o kitaptan ay sonunda sınav yapıyor. Geçen ay ” Bir Şeftali Bin Şeftali ” idi. Bizim daha önce yazın okuduğumuz kitaptı Samed Behrengi’ nin. Kubilay bildiği bir kitap olunca çok sevindi hoşuna gitti ve tekrar okudu güzel oldu. Bu ay da ödev kitabı ” Çocuk Kalbi ” . Çok güzel bir seçim. Onu da bitirmek üzere.

Ödev kitap dışında arayıştaydım. Teo serisinden birini bir psikoloğun sayfasında görmüştüm. Hemen 3 tanesini aldım. Ve dün Dalga Geçme yi okudum uyumadan önce ve üzerine sohbet ettik. Kendi okusa da bazen hala küçük bir çocuk gibi anne babanın okuması hele de uykudan önce bence çocukları çok etkiliyor. Eminim kendi de sonra okuyacak çünkü çok etkilendi ve hemen nolur diğerlerini de okuyalım dedi.. Dedim dur o da yarın 🙂

Dalga geçildiğinde herkes az çok gıcık olur. Ama çoğu çocuk buna çok içerler, öfkelenir. Hatta şiddet gösterebilir. Bununla ilgili kitabımız. Anlatımı güzel. En arkada büyüklere de öneriler, açıklamalar var. Bu arada benim oğlum ilkokul 4. sınıf öğrencisi. Yakında 10 yaşına girecek. Belki çok küçük yaşa uzun sıkıcı gelebilir. Bir kitapçıda bakın inceleyin derim. Seride başka kitaplar da var. Kaka kitabı , Can sıkıntısı, Gece korkusu gibi… Siz de bu seriden okuduysanız en beğendiğiniz seriyi yazın , genel görüşünüzü veya kitap önerilerinizi.. sevinirim 🙂

Şımarık Çocuk Bir Şehir Efsanesi

Alfie Kohn’ un kitabı ” Şımarık Çocuk Bir Şehir Efsanesi’ ni bitireli günler oldu fakat bloğa yazmak bir türlü kısmet olmadı. Ağır ağır okuduğum bu kitapta çocuk yetiştirmedeki tutumlarla ilgili fazlasıyla araştırmalara, makalelere değinilmiş. Helikopter ebeveynlik konusu özellikle.. Ödüllendirme, ceza, övgü motivasyon, özsaygı konusu da çok detaylı işlenmiş. Türlü türlü deneyler, çalışmalardan ve hipotezlerden bahsediliyor. Yani akademik bir kitap. Eğitim bilimine ilgi duymuyorsanız ağır gelebilir içeriği, dili.

Şimdi alıntılarımı paylaşmak isterim sizlerle… eğer bloğuma mailinizle kayıtlıysanız ( sağda kayıt yeri var 🙂 kayıt olursanız yeni yazılarımı mailinize haber verecek ) yorum bırakın mail adresinize bu kitabın pdf  halini gönderebilirim ilgileniyorsanız.

— Resim halindeki alıntıların üzerine tıklarsanız okunaklı halini görebilirsiniz.

* * * * *

Şöyle düşünelim: Eğer ebeveynlerin okul ödevlerine fazla karışıp

karışmadığını sorguluyorsak, ödevin yapmaya değer olup

olmadığını (hatta okulda zaten saatler geçirmiş çocuğun evde

neden ikinci vardiyaya başladığını) sorgulamıyoruz demektir.

Eğer çocukları çok kolay veya sık övüp övmediğimizi irdeliyorsak,

övgünün kontrolcü niteliğinden ötürü mahzurlu olup olmadığına

değinmiyoruz demektir.

* * * *

Freud’un ve diğer derinlik psikologlarının yazılarını hiç okumamış

kişiler dahi bilir ki, sürekli atıp tutan ve böbürlenen, başarılarını

anlatan veya pahalı giysi ve takılarını göstermeye çalışan,

herkesten çok daha iyi olduğunu söyleyip duran insanlar, aslında

hiç de etkileyici olmadıklarına dair derinlerde hissettikleri kuşkuyu

susturmaya çalışıyor olabilirler. Rekabetçi birini incelerken

kişiliğinin yüzeyini biraz kazıdığınızda baskın bir özgüvensizlikle

ve kendinden kuşku duyma eğilimiyle karşılamanız gayet

olasıdır. Aynı şey narsistler için de geçerlidir: “Görkemli kişiler

olduklarına inanırlar ( . . . ) ama savunmasızlık ve kırılganlık belirtileri

deneyimlerler; kendilerinden kuşku duymaktadırlar.”19

Saldırgan bireyler için de benzer şeyler söylenebilir

* * * *

Bence ebeveyn olarak üstesinden gelmemiz gereken en büyük

zorluk direnç göstermeyen çocuk tercihimizi bir kenara bırakmak

ve kısa vadeli başarıyı bir ölçüt olmaktan çıkarmaktır

(özellikle de başarıyı alışılmış ve yavan standartlar üzerinden

tanımlıyorsak) . Çocuklarımızın tüm yaşamları boyunca token

(not, para, onay) toplayan değil de, esinleyen ve etkileyen bireyler

olmasını istemez miyiz? Kişisel çıkarları yerine çoğunluğu

düşünmeleri daha makbul değil midir? Gelenekleri farklı bir bakış

açısıyla değerlendirmeleri ve saçma, baskıcı veya kendi amacına

zarar veren unsurları sorgulamaları bizi memnun etmez

mi? Her daim yapılagelmiş olanı sırf her daim yapılageldiği için

sürdürmelerini mi istiyoruz?

Bu iddialı hedeflerin üç bileşeni vardır. Birincisi, çocukların

sevme, umursama ve duyarlılık gösterme eğilimini güçlendirmek ve

“toplum yanlısı” (prosocial) bir yönelim geliştirmektir. İkincisi,

özgüvenlerini ve fikirlerini ortaya koyma eğilimlerini desteklemektir.

Üçüncüsü, kuşkuculuğun ve her şeye uymaktan kaçınmanın

değerini anlamalarını sağlamaktır.

* * * *

Keşfetmeye, fikirlerini savunmaya, bazen hatalar yapabildiklerini kabul etmeye

ve otoriteyi sorgulamaya daha yatkın olurlar. Alışılmadık

yanıt ve tepkilerini gerçekten memnuniyetle karşıladığımızı açık

biçimde ortaya koymamız ve söylediklerimize kafa tuttukları

zaman savunmaya geçmekten kaçınmamız gereklidir. Aslına

bakarsanız, karşı savlarını (onlara katılmasak bile) nasıl olabildiğince

ikna edici şekilde savunacakları konusunda da çocuklara

yardım etmeliyiz. Amacımız bir tartışmayı kazanmak değil,

çocukların kendi başına düşünmesini (ve bunu gittikçe daha da

becerikli biçimde yapmasını) sağlamaktır. Özetle şunu diyebiliriz ki, çocuklar karar vermeyi ancak karar

vererek öğrenebilirler, talimat izleyerek değil. Eğer dünyayı

daha iyi bir yer yapmak için sorumluluk almalarını istiyorsak, o

zaman onlara sorumluluk vermemiz gereklidir. Bu da kontrolü

(ister pervasızca ister de nazikçe uyguluyor olalım) biraz azaltmak

gerektiği anlamına gelir. (Nazikçe kontrol uygulamanın

örneği bizi memnun eden çocuğu övmektir, bu da özgüvensizlik

ve otorite konumundaki kişiye bağımlılık yaratır. Ne kadar

övgü kullanırsak çocuk da övülmeye o kadar gereksinim duymaya

başlar.) Bu ebeveynlik yaklaşımıyla, başkalarıyla ilişkilerimizin

saygı ve işbirliği temelinde ilerleyebileceğini gösteririz.

Bizi otoriteyi sorgularken ve inandığımız bir ülküyü savunurken

görmeleri de çok etkili bir örnek teşkil edecektir.

* * * *

 

Karikatür kitapları..

Türkan Saylan Kültür Merkezi’ndeki kütüphaneyi çok sevdiğimden bahsetmiştim. Kubilay kitap okurken ben de bu şirin seriyi bitirdim. Seviyorum karikatür okumayı.. Hele de böyle sevimlilerini.. Bir de ” Çocuklardan Tanrıya Mektuplar ” diye bir kitap rast geldi. O da çok şekerdi. Zaten ben içinde çocuk olan herşeyi seviyorum sanırım 🙂

 

Anlam Kartları

Kubilay’ı götürdüğümüz psikolog Özlem Leskay bu kartları kullanmış görüşmelerinde. Kubilay ilgi ve coşkuyla bahsedince merak ettim ve eve de aldım. Oyun oynarken iç dökmece sorun çözme sırları dökmece herşey var yani😊 Tavsiye ederim.

Kidzania maceramız

Kubilay’ ı götürmeyi hep istiyorduk. Doğum günü hediyesi olarak kısmet oldu. İçeri ben girdim. Veli de ücretli olduğu için ya baba ya ben girecektik bu sefer ben girdim. Kesin bir kez daha gideriz çünkü çok keyifliydi. O sefer de baba girecek.Burdan detayları inceleyebilirsiniz ; https://istanbul.kidzania.com/tr-tr

İçerisi adeta bambaşka bir mekan.. gökyüzü yapmışlar.. bir sürü mekan..sokaklar.. yemek yerleri… meslek yerleri…cıvıl cıvıl bir yer. haftasonu olduğu için kalabalıktı. Allahtan erken gittik de bazı mesleklerde ilk sırada olabildik. Yoksa biraz sıra bekleme oluyor maalesef. Kubilay itfaiye, polislik, elektrik mühendisliği, doktorluk, müzisyenlik, bilim insanlığı ve oto tamirciliği denedi. Çok mutluydu. Maalesef boyu 120 ye ulaşmadığı için bazı istediklerini deneyemedi. 120 yi geçsin gideceğiz yine 🙂

Başta oraya ait oyuncak paralar var onlardan çek veriyorlar..sonra bazı mesleklerden para kazanılıyor bazılarına ise sen para ödüyorsun.. Kubilay hep kazandı hiç para ödemedik. Ve bu paralarla oyuncaklar alabiliyorsun ( fiyatları yüksekti maalesef ) veya yiyecek yerinde harcayabiliyorsun içerdeki.6 yaş üstü çocuklara tavsiye edebileceğim bir yer.

 

 

İlkokula başlıyooorr

Canım oğlum Eylülde okula başlıyor. Çok heyecanlı…Ben ondan daha çok heyecanlıyım. Şimdiden çok sevdiğim Pinterestde ( Hesabım https://tr.pinterest.com/ISTLoveandSmile/  ) böyle konular biriktiriyorum, okuyorum… 18 aylıktan beri anaokuluna gittiği için ve geçen sene ilkokula başlatmadığımız için çok şükür zaten kalem tutma, harfler, sayılar, ingilizce konusunda epey iyi. Ve çok da hevesli okula gitme konusunda. Fakat disiplin, oyuncaksızlık, oyun oynama arzusu ve iletişim konuşma sevdalısı olması beni heyecanlandırıyor. Umarım öğretmeni pozitif ve sevgi doludur. Aranızda ilkokul konusunda tecrübesini, anısını, uyarılarını paylaşmak isteyen tavsiye vermek isteyen olursa sevinirim lütfen yazın..

 

Aletha Solter…

Bu kitapla pek çok kez karşılaşmıştım fakat okumaya kısmet olmamıştı. Arkadaşımda görünce kısmet ayağıma geldi diyerekten kitaba atladım 🙂 Kitap övüldüğü kadar varmış. Dopdolu, çok değerli ve faydalı bir kitap. Kesinlikle anne babaların okuması gerek bu kitabı. Kitapta neler var fikriniz olsun diyerekten ve kendime aldığım notlar için seçtiğim yerleri buraya ekliyorum. Bunlar denizde kum… Kitapta ödül, ceza, yemek yeme, cinsellik, korkular….bir sürü konu var. Ben alıştırmalar kısmını çok sevdim. Yazarak kendini çalışmayı seven biri olarak tam benlik.

Çocuklar Soruyor Nobel’liler Cevaplıyor

Bettina Stiekel çok güzel bir şey düşünmüş ..Nobel ödüllülerle sohbetler yapmış. Sohbet derken aslında sohbet değil. Her birine bir soru sormuş. Ama bu sorular çocuklardan toplanmış.. Ve bu değerli insanlar kendi bilgi deneyimlerince cevaplamışlar. Sorulardan örnek vermem gerekirse ;

• Neden okula gitmek zorundayım ?
• Annem ve Babam neden işe gitmek zorunda ?
• Sevgi nedir?
• Neden sadece kızarmış patates ile beslenemem?
• Neden oğlanlar ve kızlar vardır?
• Savaşlar neden var?
• Gökyüzü neden mavi?

……………………………..

Kitaptan birkaç cümle ;

 “ Belki şimdi bir araştırmacı olmak için ne yapmak gerektiğini soruyorsundur kendine. En önemlisi : Bunu çok güçlü istemelisin! Birbirinden çok farklı yetenekleri olan , birbirinden çok farklı insanlar bilim adamı oluyor, fakat bir noktada hepsi aynı: Büyük bir tutku ile araştırıyorlar, sahip oldukları tüm güç ile. “

 “ biz doktorlar aslında şu kadarını biliyoruz: İnsanlar genellikle iki şey bir araya gelirse hastalanırlar: Hasta edici yabancı bir madde- bakteriler, virusler, zehirler- ve hasta olan kişinin iç duyarlılığı; biz buna predispozisyon ( yatkınlık ) da diyoruz. “

“ Torunlarıma bir öğüt bırakıyorum. İnsanların hayal kurmaya hakları vardır. Tıpkı yemek yemeye ve su içmeye hakları olduğu gibi. Hayal gücünüzün oyunlarına izin verin ve göreceksiniz ki, onlar size bakıyor ve hissediyordur. Bak işte ne istediğini bilen biri. Geleceğe bakan biri! ”

Her çocuk özeldir…

” Hayat sanki bir pamuk şekerdir umutlar ve hayaller arasında dönen..avucunda biriktir ve tadını çıkar “

diyor filmin içindeki şarkı….. ne hoş bir cümle…

Öncelikle siz bu zamanı ayarlanmış yazıyı okurken ben Erdek’ te tatilde olacağım oğlum ve annemle 🙂 iyi ki şu yazı zamanı ayarlama kısmı var 🙂

Bu filmin methini birçok blogda okumuştum nihayet kısmet oldu izlemek…

Hindistan yapımı film … Taare Zameen Par … yönetmeni başroldeki öğretmenmiş yani Aamir Khan.. başlangıç jeneriği ( böyle diyorlar demi ? ) öyle şeker ki balıklar, karpuz, hayvanlar….. çizgifilm tutkunu olarak çook hoşuma gitti.. Film çizgifilm değil tabiki.

Filmin başlangıcındaki not okumalar harika 🙂 okul günlerimi hatırladım 🙂

Meraklı keşifçi bir çocuğun okul yaşantısı…

Ve çekinmeden diyorum ki öğrencilerine vuran öğretmenlerin elleri ayakları kırılsın o kadar… bazı sahnelerde deli oldum ..

Veee sonraaa olmak istediğim öğretmen şekli belirdi sahnede…işte ben…danseden gülen oyunlar oynatan şaşırtan deli dolu bir öğretmen… böyle bir öğretmen olmak isterdim.

Disleksi ‘ yi anlatıyor film aynı zamanda… Nedir Disleksi…

Disleksi dinleme, konuşma, okuma, yazma, akıl yürütme ile matematik yeteneklerinin kazanılmasında ve kullanılmasında önemli güçlüklerle kendini gösteren bir öğrenme bozukluğudur. Bu bozukluğu olan tanıdıklar kim biliyor musunuz? Sıkı durun şaşıracaksınız … Albert Eistein, Leonardo da Vinci, Tom Crouse, Walt Disney…

Her çocuk özeldir.. her çocuğun kendine has yetenekleri, becerileri vardır.. Yeter ki ona fırsat, destek ve anlayış  gösterilsin… İzlenilesi bri film. Çok beğendim…

Filmle ilgili detaylar, kısa sahneler vs burda –> http://www.sinemalar.com/film/40235/taare-zameen-par

“ Yüksek EQ’lu Bir Çocuk Yetiştirmek “

“ Yüksek EQ’lu Bir Çocuk Yetiştirmek “  Lawrence E. Shapiro

Arkadaşımın kütüphanesinde gördüm ve karıştırdım. Tam olarak okuyamasam da bazı yerlerinde gözüm kaldı ve buraya eklemek istedim. Aranızdan ilgilenenler okumak isteyenler olabilir. Daha rahat okumak için yani büyümeleri için resimlerin üzerine tıklayın…yarasın 🙂

    

 

Bıdıklar Sıkılmasın..Faaliyet Bulutu:)

* Daha büyük görmek için üzerine tıklayın lütfen,

Oğlum daha minik.. 17 aylık.. Büyüdüğünde canımız sıkılırsa evde bu buluttan seçmece yaparız diye hazırladım 🙂 Yaş gruplarına göre farklı faaliyetler var. Biraz karışık oldu yani 🙂 Bunu odasına asmayı düşünüyorum.

Nasıl olmuş ? Bulutumda olmayan ve önerebileceğiniz çocuk oyunları, faaliyetler var mı?