Benden..bizden..

Kitapları paylaşırken biraz da blogumda anı kalsın diyerekten bizden birşeyler paylaşayım istedim.

Kubilay 28 kasımda 5 yaşına girdi. Zaman nasıl geçiyor Tatlı oğlum nasıl büyüyor şaşıyorum. Mutlu ve sağlıklı büyüsün inşallah.

Birkaç kez kutlamış olduk. Anneannede, evde, kreşte …

Kreşte gerçek doğumgünü 28 kasımda partisi yapılmayınca ben de o gün işden izin alarak oğlumla geçirmek istedim. Anneanne de bizimleydi. Sinemaya gittik eğlendik. Anneanneyi ” ekşi elmalar” a kendimizi de ” ayı kardeşler” e… Akşam çoook sevdiği komşu kızı Elif Nisa ile de kutladık.

Kreşte Kasımda doğumgünü olan Derin arkadaşıyla birlikte kutladılar. Çok heyecanlıydı. Çok mutlu oldu. Öğretmenleri kitap hediye etmişler ona da sevindi. Çocuklara kendimce hediyeler hazırladım bir de dünya şeklinde toplar aldım hepsine.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Babası paten aldı Kubilay’ a 🙂 Henüz küçük ama denge ve heves açısından destek olmak için isteğini kırmadık. Arada parka saga sola gidip denemeler yapıyorlar.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kubilay gezmeyi seviyor. Biz de elimizden geldiğince farklı yerlere götürmeye gayret ediyoruz. Müzeydi ,tiyatroydu, vapura binmekdi, kapalıçarşıydı, beykoz korusuydu, tuzlaydı….Ona da bize de iyi geliyor rutini bozmak..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yaptığı resimler beni çok güldürüyor, mutlu ediyor. Alttaki resimdeki benmişim. Uzayda astronotum. Resimlerinde hep gülüyor yüzler…mutlu oluyorum buna…Çocuklar gülsün…Bir gün yetişkin olucaklar  mutlu yetişkinler olsunlar…

Giyim kuşam konusunda kendi tarzı baskın. Sabahları kreşe gitmeden once ve gezmeye giderken beklemek zorunda kalıyoruz. Çünkü bazen ille isteidği giysileri ya kirli oluyor ya havaya uygun olmuyor. İkna çabamız oluyor falan filan.. Genelde düz şeyleri seviyor.. Düz renk çorap düz renk tişört gibi. Ve gömlek kravat papyon çok seviyor.

Bazen de evdeki eşarptan bizim giysilerimizden eğlenceli kombinler yapıyoruz oyun oynarken.. Üstteki de çizmeli kedi efenim 🙂 🙂

Kitap okumayı çok seviyor. Buna feciiiiii mutluyum. Tabi eşimle benim de elimizden gazete kitap düşmemesi büyük etken.

Bana gelince önceki yazılarımdan birinde de bahsettiğim gibi sadeleşme, iç huzura kavuşmak konusunda okumalarım, alıştırmalarım devam ediyor. Mutluyum. Hayal kırıklıklarıma, korkularıma, günlük üzüntülerime, işimdeki daralmalara, hayattaki aksiliklere, kof kalpli insanlara ….ve bir sürü şeye ragmen.. en önemli tek şey sağlık. Bunu unutmamaya çabalıyorum. Ülkenin, dünyanın durumu hakkında hiçbirşey yazmak istemiyorum buraya.. Çünkü ayarım kaçabilir, kelime tıkanıklığı yaşayabilirim. Burası temiz güzel umutlu kalsın istiyorum.

İnstagramı sevdim ( https://www.instagram.com/loveand.smile/ ) Çektiğim kareleri paylaşıyorum. Kendimle eğleniyorum. Bazen ordan oraya geziyorum. Bazense hiç bakmıyorum. Yani gönlüme gore davranıyorum. Özel alan sonuçta.

Kubilay’ a yogurt mayalardım çok küçükken..ama epeydir hiç mayalamamıştım. Geçen gün tekrar başladım. Çok güzel oldu.

 

 

 

 

Keşfeden Çocuklar…

Bayram haftası Rize’ deydik eşimin anne babasının yanında.. cumartesi döndük evimize.. Henüz oralardan fotoğraflar eklemeden………..

Oğlumun kreşinden ( Keşfeden Çocuklar ) fotoğraflar gelince çook mutlu oluyorum. Blogumda anı olsun diyerekten birkaç tanesini buraya da eklemek istedim.  Okulu çok özlemiş ki sabah uyanır uyanmaz okula gitmek istedi.. elinde de Rize’ de dereden Dilek öğmetmenine 🙂  aldığı taş….ne mutlu babasıyla bana.. çok şükür oğlum okulunu, öğretmenlerini, arkadaşlarını çok seviyor.. Maaşallah diyorum..

 

Yılsonu gösterisi…

Kubilay’ ın 14’ünde yılsonu gösterisi vardı. Çok eğlenceliydi 🙂 Oğluma mı bakayım diğer tatlı meleklere mi bakayım şaşırdım. Öyle şirinlerdi ki… Harika bir anı oldu bize… Emeği geçen herkese teşekkür ediyorum burdan da…işte kareler…

Bu pembe elbiseli fındık Kubilay’ ın sınıf arkadaşı Beren. İyi anlaşıyorlar. Hatta Beren neredeyse tüm sülalesine Kubilay’la evleneceğini söylüyormuş 🙂 🙂 ballı şey çok tatlı.. Yüzleri hep gülsün..

Oğlumun takıntılı masalı ” Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler ” di. Onu da sahnede yaptılar ya çok süper oldu. Dilek öğretmenini çok seviyor bir de sahnede sarılışını gördüm bayıldım.. Hepsi çok tatlılardı. Danslar ettiler.. Gösteri sonunda fotoğraflar satılıyordu bu ikisini alabildim. Çünkü 10 liraydı tanesi 😦 çok pahalı.. bir sürü fotoğrafta gözüm kaldı.. Eşimle düzgün izleyelim diye çok az cep telefonuyla çektik. Videoyu verecekler dört gözle bekliyorum yine izlemek için tüm gösteriyi.. İnşallah kaliteli bir çekimdir.. Aşağıda da bizim telefonla çektiklerimizden mini kolaj 🙂

Koroda şarkılar söylediler. ” Arı vız vız ” “baby finger” ” git güle güle gel güle güle çok bekletme bizi ” şarkıları söylediler…diğerlerini hatırlayamadım..  Fındıklardan bazıları ağladı bazıları sahne ışıklarına kitlendi, kimi ( Beren ve Kubilay gibi) dansa kaptırdı kendini sahneden düşmeye ramak kala öğretmenleri tarafındna kurtarıldı 🙂 🙂 kimi “anneee ” diye seslendi annesini aradı seyirciler arasında, kiminin paçası uzun ayağına dolandı 🙂 üzülmeleri gereken yerlerde gülüyorlardı 🙂 (masalı anlatan diyor ki cüceler çok üzüldü tık yok kikir kikirler 🙂   )   ve ayaklarındaki pisimi dir adı nedir ben bayıldıııımmmmmm ..öpesim geldi hepsini ayaklarından bacaklarından…hepsi bal hepsi melek… çok seviyorum çocukları.. bu tür gösterileri çocukları üzmeden baskı yapmadan neşeyle sevgiyle zorlamadan yapmak gerek. Beklentileri düşürüp izlemek, onların doğallığından tatlılığından keyif almak en doğrusu…

 

Legabebe ve Newschool etkinliği…

Yahooda emzirme grubunda sevgili Gamze ( Legabebe )’ nin düzenlediği etkinlik duyurusunu görünce katılmak istedim Kubilayla. New School Ataşehir’ e gittik cumartesi günü. Kubilay çok keyif aldı zor ayrıldık ordan. Ben de keyifliydim çünkü oldum olası anaokulu ortamlarını böyle etkinlikleri çok çok severim. Defalardır burda söylemişimdir. Zaten ben anaokulunda çalışmak böyle işlerle uğraşmak çok isterdim. Gel gör ki kader beni masa başı işe verdi 🙂 neyse geleim bu güzel etkinliğe.. gerçi resimler konuşuyor fazla söze gerek yok. Ortam harika, Gamze ve diğer çalışanlar güleryüzlü, ilgili, pozitif, etkinlik eğlenceli… daha ne olsun…

Renkli pirinçlerle oynandı, hamur yapıldı, balonlarla fırçalarla boyalar yapıldı.. Etraftaki mutfak oyuncakları ise Kubilay’ ın favorisiydi. Okulu çok beğendim. Çok şükür oğlumuzun okulundan memnunuz ( Boğaziçi Park Soyak ‘ a gidiyor 20 aylıktan beri ) Böyle güzel alternatiflerin olduğunu bilmek ve düzenlenen etkinliklerine katılmak çok mutlu etti ve edecektir. Okulu çok beğendim..incelemek isterseniz linki burda http://www.newschool.com.tr/

Ayrıca tekrar Legabebe Gamze’ ye de çok teşekkürler 🙂 İlgisi sıcaklığı neşeli etkinliği için.

Legabebe’ yi merak ediyorsanız blogu burda http://legabebe.com/

Aktivite demişken asıl heyecanla beklediğim canımın içi biricik dostum Ulya’ nın 23 nisandaki mutfak atölyesi.. https://www.facebook.com/cocukatolyesinet/photos/a.320994524763072.1073741829.287517078110817/354130498116141/?type=1&theater  bu ayrı bir yazı konusu tabiki….

 

Neler neler..

Bizden bir kolaj…

* Yine bir tavuk/nohut/pilav sokak macerası.. ( Macera lafını artık çok seviyorum. Çünkü Kubilay kullanmayı çok seviyor. Güya kitap okuyor mırıl mırıl. ikide bir ” çok maceralı ” deyip duruyor )

* Kubilay barbunya ayıklıyor. Pişince de bak seninle yaptık diyorum, hoşuna gidiyor ve yerken daha az itiraz ediyor beraber pişirdiğimiz şeylere..

* Yemekleri şirin renkli farklı tabaklarda farklı şekillerde sunmak çocuklara iyi geliyor.. Bu ara favorim kürdanlar ve çubuklar.. Onlarda ısırmaya yemeye bayılıyor. Tabi ki dikkatli olmak gerek bir yerlerine batmasın acıtmasın diye.. Gurme sebzeli piliç sosis diye birşey aldım..uzun makarnaları pişirmeden önce ..ay neyse resimden anlamışsınızdır zaten 🙂 tarif etmiyim.. işte böyle pişirdim çok hoşuna gitti.. bunu tavuk ve ya köfteyle yapmalıyım daha sağlıklı olur.. sosis sonuçta çok da iyi değil.. sonra meyveleri bu şişlerle veya kürdanlarla yediriyorum..ayrıca kürdanların boncukluları var onları da çok kullanıyorum.. patatesi seviyor.. patates püresi yaptığımda içine mutlaka brokoli gibi sebzelerden az az koyuyorum ve beyaz peyniri sade yemiyor diye püreye koyuyorum farketmiyor yiyor mutlaka…

* Kreşde kurban bayramı için kart yapmışlar öğretmeniyle 🙂 bayılıyorum kreşteki etkinliklerini evde kendince anlatmasına tarif etmesine… Öğretmenini çok seviyor.. Hatta bir kere bana ” sen Dilek öğretmen ol ” dedi ben de neden dedim ” Dilek öğretmeni çok seviyorum ” dedi “Neden ” dedim. ” Çünkü çok tatlı ” dedi. diğer bildiğim öğretmen isimlerini de sayıyorum meraklı anne olarak… onları da seviyor arkadaşlarını da..bişiler anlatıyor komik komik..  Tuğçe öğretmen  beni öptü / Can ağladı  / Ela yok tatilde / Eren düştü / van tu tri for fayv 🙂 ( ingilizce öğrenmeye başladılar da )  …Kreşte herşey iyi gidiyor çok şükür..Maaşallah bin kez… Dilek öğretmenimize burdan öpücükler sevgiler bu arada 🙂 Sen oğlumu mutlu ediyorsun Allah da seni mutlu etsin 🙂 tabi diğer öğretmenlerimize ve çalışanlara da minnettarım..

* Bu aralar karanlıktan korkmaya başladı.. bu yaşlarda doğalmış zaten….üzerine gitmiyor, korkusunu küçümsemiyoruz, rahatlatmaya çalışıyoruz… Bununla ilgili biraz araştırıcam.. uzmanların görüşlerinden bir yazı hazırlamayı düşünüyorum. Yakında yazarım..

* Ve Kubilay çapak nedir öğrendi…. bir gün sonraki laf şudur ;

” Annee çapağımı aldım dışarı attım kuşlar yesin diye “

Anne kişisin :     hıı ne niye ???? !

” Çünkü çok acıkmışlar “

🙂

yüzü hep gülsün çocuklarımızın..

savaşsız, kansız, şiddetsiz günler yaşasınlar…

Bir sürü şey…

Nerden başlasam ne yazsam hangi resmi koysam epey şey var aslında….ortaya karışık yapayım en iyisi..,( fotoğrafların üzerine tıklayınca büyüyorlar ..) Kubilay kreşte öğretmeniyle anneler günü için bunu hazırlamış…evde baş köşeye koydum zırt pırt gelip men yaptım diyor..

Evimizin direği beycağızım omzundan ameliyat oldu… “Kalsifik Tendinit” diye lanet bir rahatsızlık.. Sağ kol iptal…yavaş yavaş düzelecek inşallah. Hep neşe vermeye endişemi belli etmemeye uğraştım durdum.. Hastahanede kaldığım gece çikolata denemelerime devam ettim. Çikolata daima mutluluk veriyor. Milka çok güzelmiş onayladım beğendim tavsiye ediyom 🙂 

Şükür ki kardeşim o gece Kubilayla ilgilendi ve her gece uyanan çocuk o gece uyanmadı çok çok rahatladım..ben gece sık uyandım onun yerine 🙂

” Çocukları travmalardan nasıl koruyabiliriz?” Acıbadem hastahanesinin dergisinde bu yazıyı okudum dedim blogumu okuyanlar da okusun..önemli..

Bu şirin desen..hastahanede hemşirenin getirdiği buz torbası … bayıldım..şirin komik mavi köpişler..

Hastahaneden dönünce eve ilk iş Soma’daki vefat eden işçiler için helva yaptım.. İlk defa böyle bir şey yaptım. Allahtan tadı kötü olmadı..Gerçi olsa nolur ki niyetim önemli…Çok içimden geldi.. Apartmandakilere dağıttım çoğunun ilk kez kapısını çalmış oldum.

Oğlum basketbolu çok seviyor. Odasına aldığımız pota Ben10 denen çizgi karakterdendi. Nasıl bir çizgifilm bilmiyorum ama resimler gıcıktı.. Canavarlar, yumruk göstermeler, alevler falan.. Nasıl dikkat etmemişim alırken hayret bana… Ne zamandır aklımdaydı üzerini kapamak.. Sonunda çok sevdiğim ve Kubilay’ a da sevdirdiğim karakter Sünger Bob etiketleriyle oğlumla beraber süsledik potamızı..

Kubilay’ı evdeki işlere olabilidiğince ortak etmeye çalışıyorum.. Bu hem onun hem benim iyiliğim için…Bezelye ayıkladık… Hoşuna gitti.

Oğlumun bir ilkini yaşadık…okulunda ( Boğaziçi Park Anaokulu- Soyak şubesi ) ilk defa yılsonu çalışmalarının sergisine gittik. Çok mutlu oldum.. Başta kalabalıkta utandı sonradan açıldı zor ayrıldık okuldan gitmek istemedi. Okulun müzik öğretmeninin ve okul kurucusu Canan Hanımın kızının sergi boyunca çaldıkları keman ve akordiyon (sanırım ismi buydu) müzikleri hoşluk oldu. Oğlum “gangam”  çalmaları konusunda istekte bulundu 🙂 🙂 Kemanla gangam 🙂 şükür Arkadaşım Eşşek şarkısını çaldılar da bizimki gangamı unuttu 🙂 Fotoğraftaki tatlı kız da oğlumun öğretmeni Dilek.. O kadar önem veriyorum ki oğlumun okuluna, öğretmenlerine.. sanki benim öğretmenim gibi ezilip büzülebiliyorum saygıdan .. birşey sorarken söylerken kırıcam yanlış anlaşılıcam diye çok dikkat ediyorum.. Çok çok önemli işleri var bu hayatta… Kolay değil… Ben de olmak çok isterdim anaokulu öğretmeni..ama kısmet olmadı… Bir ülkede öğretmenin mutlu olması demek bir nesilin mutlu olması demek bence… aile kadar öğretmen de önemli.. Dilerim oğlumun karşına hep vicdanlı iyi kalpli öğretmenler çıkar tüm okul yaşamı boyunca…

ilk karne

Oğlum ilk karnesini aldı. Hoş bir anı..Cuma akşamı kreşten almaya gittiğimde bir bey daha bekliyordu oğlunu. Benim Kubilayın annesi olduğumu duyunca demesin mi aa oğlum Kubilayı çok seviyor bazen evde Kubilayı özledim falan diyor hep bahsediyor. Nasıl sevindim nasıl gurur duydum anlatamam. Obıdığın ismi de Kayra imiş. Sonra sağolsun Kayra’ nın babası bizi eve bıraktı. Oğlumun güzel arkadaşlığının ilk meyvesini yemiş oldum he he..

Kubilay’a eşleştirme kartları gibi bir şey almayı istiyordum alamadım bir türlü.. ben de dedimnette gezineyim birşeyler bulur yaparım.. buldum da.. döktüm kestim ve oynadık..güzel oldu..
Kubilay da annesi gibi etiketleri, yapışkanlı şeyleri seviyor. Bunu üzerimde deniyor o ayrı..evin kapısı etiket içinde ordan alıyor yüzüme yüzümden tekrar oraya yapıştırıyor.. O mutlu ben mutlu…

Telefonumuzdaki kendisiyle ilgili videoları izlemek de diğer keyfi.. yayılıyor koltuğa kendisini izliyor, gülüyor… fazla telefonla haşır neşir olmasını istemiyoruz. Bu yüzden yanında telefonla konuşmamaya çalışıyoruz çünkü hemen telefonu istiyor kurcalıyor..çağın çocukları işte..evde laptopuda sakladık… gerek yok..nasılsa zamanı gelince bolca kullanacak…

Kreşten birkaç kare…

Bu şeker fotoğraflar kreşimizden.. yani ben çekmedim.. Bu tatlı karelere fazla bir şey söylememe gerek yok. Yerli malları haftası ve Muffin yapma faaliyeti…

 Kubilay bu ara çok dillendi.. Neredeyse her söylediğimi tekrar ediyor ve bir süre sonra bir şekilde kullanıyor. Çok şirin. Bugün ona mini mini bir kuş şarkısını söyledim çok hoşuna gitti..Hemen söylemeye başladı. Tam dili dönmüyordu ama nasıl o kadar hızlı ezberledi şaşırdım. Teşekkür ederim demeyi biliyor 🙂 Komik söylüyor ama olsun:)

Hafta sonları memeye daha çok yapışıyor.  Artık çok sıkıldım emzirmekten 😦 Tamam bitince tuhaf hissedeceğim eminim ama Kubilay’ın iyiliği için bunun artık olması lazım. Ocak ortası gibi iş toplantısı için 2 veya 3 gece görüşemeyeceğiz 😦 belki dönüşünde memeyi ısrarla vermem umarım çok ağlamaz 😦 çünkü haftasonları ve geceleri çok memeci.. İştahı dengesiz. Doktor kontrolüne gittik. Tahlil istedi..idrar ve kan.. sonuçlar iyi çıkar umarım.. 11 kilo 300 gram ve 83 boy… boyu kısaymış..can sıkıcı… kreşe gittiği için doktorumuz kötümser. Kreşte iyi beslenilmediğini düşünüyor. 😦 Ne yapabilirim ki. elimizden geleni yapıyoruz..zorla yedirmek istemiyorum. Doktor göz kontrolüne götürmemiz gerektiğini söyledi. Yakında götürürüm. 24 ünde kreşinde tiyatro gösterisi var. Çok merak ediyorum. Tabiki veli yasak 🙂 fotoğrafları bekliycem dört gözle… Şimdilk bu kadar…Aslı kaçar……..

 

 

 

ütü ütü ütü ütüümm :)

Bu aralar ütü takıntımız var.. ütü aşağı ütü yukarı.. ütüm diyor 🙂 bir de babam babam diye dolanıyor..annem demek yok…küçük düdük ne olucak 🙂 neyse ,, oyuncak ütü aldım yine de gerçek ütü masası ve ütüyü salondan bir yere götüremiyoruz, kaldıramıyoruz.. yakında ağlasa da maalesef kaldırmak zorunda kalacağım. Yada  oyuncak ütü masası almam lazım pöfff

Kubilay bugün ve yarın kreşinde tam gün alıştırması için biraz daha uzun kalacak ve orda uyuyacak.. heyecanlıyım.. alıştığı bir ortam ama yine de konu uyku ve uzun süre kalmak olunca elimde değil endişeli ve heyecanlıyım. Okulumuzun başı Canan hanımla konuşmak beni rahatlatıyor onunla konuştum. Memeden kesme işi de yine ertelendi tabi.. iki önemli adım bir arada olmaz.. kısmet ne yapayım :(…Bu önemli başlangıçta Canan hanıma ve Kadriye öğretmenimize, diğer öğretmenlerimize emanet benim balım…. Hayatta böyle hep yeni adımlar olacak… adımların başında kaygılılardanım ben.. belki yetiştiriliş hatası belki yapım bu.. ama salmıyorum elimden geleni yapmaya çabalıyorum ben böyleyim ne yapayım deyip elimi kolumu bağlamıyorum. İnsanoğlu gönülden akıldan isterse değişebilir gelişebilir öğrenebilir.. Çaba şart.. Ve ben canım oğlum için iyi bir anne, güçlü bir anne olmalıyım..

Bugün Kubilay’ ın doğum günü. 2 yaşımız doldu 🙂 Yarın okulda kutlanacak. Cumartesi de arkadaşlarım gelecek. kendi çapımda hazırlıklar içindeyim. Umarım neşeli sevgi dolu bir gün olucak ve Kubilay mutlu olucak. Güzel anılar, fotoğraflar birikecek.. Yıllar sonra bakacak mutlu olucak….

Oğluumm  bu satırlarım sana ;

Canım oğlum..2 sene oldu sen hayatımıza gireli..iyi ki geldin oğlum..seni çok seviyoruz. Babanla ben seninle büyüyoruz. Seni bazen kızdıyoruz üzüyoruz özür diliyoruz bunun için. Seni  anlamak seni iyi büyütmek yetiştirmek için elimizden geleni yapıyoruz. Ne olursan ol ne yaparsan yap seni hep seveceğiz. Başarılı olman, en iyi notları alman, en yakışıklı olman, en en en olman umrumda değil. Umrumda olan gülen yüzünün, neşenin, özgüvenin hep olması.. Sen daima bizim en değerlimizsin.. Daha nice neşeli sevgi dolu manyak eğlenceli günler geçireceğizzzzz hazır olll 🙂 seni çooook seviyooruummmmm Kubişim 🙂

Oğlumun partisinden :)

Kubilay’ ın kreşinde partiden bir kare…. Minik balığım benim…

bir ordayım bir burda

 

Bu öğlen okula ( Boğaziçi Park Anaokulu ) ben gittim almaya.. genelde eşim gidiyor öğle tatilinde alıyor ve eve bırakıyor sonra işe dönüyor. Annem şükür evde bizi bekliyor.. Yine keyfi yerindeydi Kubilayın. Okulun oyun bahçesini seviyor, oynattım biraz. Fotoğrafta çıkan da sınıf arkadaşı Elif Beyza imiş 🙂 Birazcık zorla ayırdım parktan çünkü işe geç kalabilirdim. Eve gidince halıları yıkamaya verdiğim için boş zemini görünce bir sevindi ki 🙂 bir oraya koşuyor bir buraya kikirdeye kikirdeye…çıplak zemin pek mutlu etti çılgını 🙂 çocuklar ne güzeller allahım nelerle sevindirik oluyorlar… sevinecek bişiler bulmak ne kolay onlar için..çocukluk çok güzel…ben de küçük şeylere sevindirik oluyorum..ama maalesef küçücük şeylere de üzülüyorum…

Öğretmeniyle ayak üstü konuştuk. İsmi Kadriye. Esmer,güzel yüzlü,güzel gülen genç biri. Oyun hamuru yaptıklarını, yeni oyuncakları paylaşamadıklarını anlattı. Patates baskı yapmışlar ama sergiye koymak istiyormuş dedim nooluuur fotosunu çekeyim geri vericem 🙂 timam dedi çantasında gönderecek. Utanmasam sürekli fotoğraf çekseniz diycem 🙂

Okulda ne yapıyor neye gülüyor neye üzülüyor kimle daha çok oynuyor biiii sürüü şeyi merak ediyorum elimde değil. Bazılarını içimde tutuyorum bazılarını ise iletişim defterine yazıp soruyorum. Fazla parçası olmayan ve büyük parçalı lego puzzle gibi oyuncaklar tavsiye etti el gelişimi için de oyun hamuru.. Alıcam inşallah.

Kreşte…

 Anaokulunda Kubilayın da (Boğaziçi Park Soyak şubesi ) fotoğraflarını çekmişler geçenlerde , facebook sayfalarına koymuşlar sağolsunlar.. Sınıflarının ismi Satürn …Anı olsun buraya da eklemek istedim 🙂 Canım oğlum benim……Seni çok seviyorum altın saçlım…

Bu gece pek ağladın pek sıkıntılıydın hiç güzel uyumadın 😦 Umarım bu gece mışıl mışıl sağlıkla uyursun..Sümüklüyüm,başım ağrıyor,uykusuzum….. Onun da biraz burnu akıyor…En büyük derdimiz bu kadar olsun … Şifa ve sevgiyle…

Ondan bundan…

İlk fotoğraflar hastahanede doktoru beklerken….Cumartesi sabah rutin dr kontrolü vardı.. Tesadüftür ki sabahın 5 inde ateşle uyandı.. hafif burun akıntısı..Dr. aylardır aynı kiloda olduğunu söyledi. Kreşe güvenmeyin orda yemek yok farzedeceksiniz ve evde kahvaltı öğle yemeği yine yedirmeye çalışıcaksınız dedi. 22. aya girdik..Boy 82 kilo 10,5. İştah açıcı şurup ve balık yağı verdi. ( Bu iğrenç balıkyağı çocuğu o akşam kusturdu öğürttürdü 😦 rahatça alması için bir yol bilen varsa nolur yazsın ) Emzirmeyi kesmememi istedi. Kış geldi yazın kessen keserdin dedi artık kreş hastalıklar vs kesme bu takviyeyi dedi..o bırakırsa bıraksın şimdilik devam dedi.. tuvalet eğitimi için de aynısını dedi.. kendi çok hevesli olur kreş desteklerse ancak olur şimdilik marta kadar eğitim vermeyin dedi..Kan ve idar tahlili istedi.. Kan alınma sırasında ömrümden ömür gitti. Çok ağladı çok korktu.. idrar torbası takılırken de aynen….:( sonuçlar daha çıkmadı..Umarım kötü bişi yoktur. Pt kreşe gitmesin dedi ateş 3 gün geçmezse gelin dedi. Pazar sabah ateş mateş yoktu keyif zaten hep aynı keyifli 🙂 Ona kilo aldırmam (sağlıklı şekilde) için tavsiyeleriniz varsa lütfen yorum bırakın..

Doktordan çıkınca Göztepe 60. yıl parkına götürdük. Hava alsın rahatlasın neşelensin diye. Zaten parktaki etkiniliği çok merak ediyordum.. ” Kitap Okuyan Çocuklar ve Dönüşen Oyuncaklar projesi “. Emzirme Grubunda EsraR Akçay Duff un duyurularını okuyor hep görmek istiyordum.. Çok az durabildik Kubi parka takmıştı ve hastaydı da. Babası o az zamanda bizi fotoğraflamış sağolsun. Esra hanım oğluma minik ses çıkaran oyuncak yaptı kıssacık zamanda. Cıvıl cıvıl bir ortamdı uzun kalmak kitapları karıştırmak dinlemek isterdim. Bir dahaki sefere inşallah. İncelemenizi tavsiye ederim..

 http://kitapokuyancocuklar.org/   

https://www.facebook.com/KitapOkuyanCocuklar

Park dönüşü yemek yedirme ve arabada sızış…..

Artık park yatak olayını kapatmaya karar verdik. İkinci el karyolamızı kurduk. Benim için zor olucak çünkü park yatağın fermuarlı yerinden içine girip uzanıyordum yanına emiyordu ve uyuyordu akşamları ve türlü akrobatik hareketlerle içinden çıkıyordum. Şimdi ise karyolaya girmem imkansız 🙂 minik pufta yanında kucağımda emzirip yatağa koyucam..dün akşam ilk denememizi yaşadık. Korktuğum kadar olmadı. Karyolayı sevmiş gözüküyor şimdilik. Benim belim için her türlü zarardayım o ayrı 🙂 Aslında yer yatağını düşünüyordum ama bakalım kısmet.. Babasına yardım ediyor pek meraklı aletlere…

Kreşe uyum…

Fındık oğlum yarım gün kreşe başlayalı 1 ayı geçtik.. Okulunun ismi Boğaziçi Park. Dün akşam şapşiriğimizin kreşinin kurucusu olan tatlı psikolog Canan Hanımla görüştük eşimle. Onunla konuşmak bana çook iyi geldi. Kafamdakileri rahatça açıkça konuştum.

Kubilay ın kreşe uyumunun ağlamasız sorunsuz olmasının çok iyi olduğunu belirtti. Yüzde 2 böyle çocuklarımız oluyor dedi. Siz orta düzeyde kaygılı bir anne olmanıza rağmen çok da pozitifsiniz ve oğlunuza kaygınızı geçirmemişsiniz bu çok iyi dedi.. Bu sözleri beni çok mutlu etti. Çünkü elimden geldiğince kaygılarımı Kubilay’ a yansıtmamaya çabalarım. Genelde onunlayken güleryüzlü neşeli ve pozitifimdir. Zaten o kadar şeker ki ister istemez somurtamam onun yanında. Özgüvenli olduğunu söyledi oğlumun. İnat ve oyuncak paylaşmamanın bu yaşa uygun olduğunu belirtti. Yeme konusunda ısrarcı olmamamızın çok iyi olduğunu söyledi. Emzirme konusunda konuştuk. Önümüzdeki ay bırakma çalışmalarına başlayabilirim belki. 2 yaşına kadar bir aksilik olmazsa tam güne dönmemeye karar verdik. Yarım gün kreş yarım gün anneanne. Küçük olduğu için böylesinin daha iyi olacağını belirtti. Kafam karışıkdı konuşmak iyi geldi. Başka sorular da sordum kreşle ilgili, Kubiyle ilgili…. Ve sohbetimiz beni rahatlattı,tatmin etti… huzurla ayrıldık kreşten….. Çıkarken öğretmeniyle de sohbet ettik. Kadriye öğretmen. Kubinin ara ara ses denemeleri yaptığını bağırdığını anlattı 🙂 Sütünü içtiğini fakat yerken çoğu zaman ısrar gerektiğini inat ettiğini belirtti. Güleryüzlü genç bir öğretmendi, sevdim… Umarım herşey güzel olur… Eylülde yeni dönem başlıyor, yeni arkadaşlar, yeni sınıflar, yeni oyunlar,…..

* İlk fotoğraf Karamürsel’ e giderken otobüsten. Oyalamak zordu. Anneanneyle ben yorulduk. Sağolsun muavin çocuk çok ilgilendi… Öbür fotoğraf Karamürselde plajdan 🙂 Duruşu aynı babası..

Kreş güncesi ve sinek sokmuş göz?

 

Kreşe devam.. ağlama yok..kahvaltı ve öğle yemeğini bazen yiyormuş bazen yemiyor. Öğretmen ve benim iletişdiğimiz “iletişim defteri” var. Benim için şimdilerde en değer verdiğim evrak bu iletişim defteri. Çok detay elbette yok..Ama kısa kısa o gün neler yaptıklarını yazıyor öğretmen. Ben de bişiler yazıyor yada soruyorum. Çok sıkmamak için kendimi tuta tuta eliyorum tabi yazacaklarımı soracaklarımı 🙂 Yeme konusunda zamanla alışacağını, arkadaşlarından da görerek özeneceğini düşünüyorum daha doğrusu diliyorum. Tabi ki evde fotoğrafta olduğu gibi kafasına göre takılıyor yeme konusunda kreş ise farklı..ortam insanlar yiyecekler…hepsi farklı.. bi ara yiyecek göndersem mi diye düşündüm yani mesela fıstıklı helva seviyor yada ince dilim kaşar karper falan…ama sonra alışmasını istemem veya ordaki çocukların canı çekebilir.. hem kahvaltı kreşin bir parçası…zaten kreşdeki Güer Hanım da benimle aynı fikirdeydi.. Bekleyelim bakalım.. Kreşte kahvaltı tabağı süt beyaz ekmek ve yanında hergün değişin omlet/krep/menemen/gözleme gibi seçenekler varmış. Kahvaltı tabağını sordum. Peynir,mevsime göre domates salataık , zeytin, reçel bal kışın da tahin pekmez oluyormuş.. Bizim ki küçük ya teklif etmeleri enazından ısrar etmeden bir iki kez denemeleri gerek  😦 umarım bunu yapıyorlardır.. Israrcı sıkıcı bir anne olmamak bıktırmamak için bu konuyu biraz bıraktım ben de..onlara güvenmeliyim..

Yanii…Yarım gün iyi gidiyor şimdilik şükür.

Kreşte Zürafa partisinde taktırmadığı şapkayı istedim kreşten hatıra.. Bıdık evde taktı 🙂

Dün sabah gözü şiş uyandı. Bu sabah ki hali resimde..uyurken çektim..dün daha da şişmiş. Miş diyorum çünkü gece farketmedim ben sabahta uyuyor diye öyle bi sessiz kaçtım ki odadan hiç görmedim o gözünü. Meğer bir gözü şişmiş 😦 babası aradı da söyledi.. siznek falan sokmuştur diye düşündük. Doktoru biraz bekleyin geçmezse yada sulanır kızarır vs olursa getirin dedi. Dünden beri azaldığı için bugün d ebekleyelim diyoruz ama akşam yada yarın götürürüz belki. Kaşınma, akıntı vs yok şükür. Akşam odada bir sivri öldürdük iğrenç kan çıktı belki de o yedi oğlumu 😦 Bloglardan okuduğum limon karanfil şeysini yapıcam bugün.