Nerden başlasam ne yazsam hangi resmi koysam epey şey var aslında….ortaya karışık yapayım en iyisi..,( fotoğrafların üzerine tıklayınca büyüyorlar ..) 
Kubilay kreşte öğretmeniyle anneler günü için bunu hazırlamış…evde baş köşeye koydum zırt pırt gelip men yaptım diyor..
Evimizin direği beycağızım omzundan ameliyat oldu… “Kalsifik Tendinit” diye lanet bir rahatsızlık.. Sağ kol iptal…yavaş yavaş düzelecek inşallah. Hep neşe vermeye endişemi belli etmemeye uğraştım durdum.. Hastahanede kaldığım gece çikolata denemelerime devam ettim. Çikolata daima mutluluk veriyor. Milka çok güzelmiş onayladım beğendim tavsiye ediyom 🙂
Şükür ki kardeşim o gece Kubilayla ilgilendi ve her gece uyanan çocuk o gece uyanmadı çok çok rahatladım..ben gece sık uyandım onun yerine 🙂
” Çocukları travmalardan nasıl koruyabiliriz?” Acıbadem hastahanesinin dergisinde bu yazıyı okudum dedim blogumu okuyanlar da okusun..önemli..
Bu şirin desen..hastahanede hemşirenin getirdiği buz torbası … bayıldım..şirin komik mavi köpişler..
Hastahaneden dönünce eve ilk iş Soma’daki vefat eden işçiler için helva yaptım.. İlk defa böyle bir şey yaptım. Allahtan tadı kötü olmadı..Gerçi olsa nolur ki niyetim önemli…Çok içimden geldi.. Apartmandakilere dağıttım çoğunun ilk kez kapısını çalmış oldum.
Oğlum basketbolu çok seviyor. Odasına aldığımız pota Ben10 denen çizgi karakterdendi. Nasıl bir çizgifilm bilmiyorum ama resimler gıcıktı.. Canavarlar, yumruk göstermeler, alevler falan.. Nasıl dikkat etmemişim alırken hayret bana… Ne zamandır aklımdaydı üzerini kapamak.. Sonunda çok sevdiğim ve Kubilay’ a da sevdirdiğim karakter Sünger Bob etiketleriyle oğlumla beraber süsledik potamızı..
Kubilay’ı evdeki işlere olabilidiğince ortak etmeye çalışıyorum.. Bu hem onun hem benim iyiliğim için…Bezelye ayıkladık… Hoşuna gitti.
Oğlumun bir ilkini yaşadık…okulunda ( Boğaziçi Park Anaokulu- Soyak şubesi ) ilk defa yılsonu çalışmalarının sergisine gittik. Çok mutlu oldum.. Başta kalabalıkta utandı sonradan açıldı zor ayrıldık okuldan gitmek istemedi. Okulun müzik öğretmeninin ve okul kurucusu Canan Hanımın kızının sergi boyunca çaldıkları keman ve akordiyon (sanırım ismi buydu) müzikleri hoşluk oldu. Oğlum “gangam” çalmaları konusunda istekte bulundu 🙂 🙂 Kemanla gangam 🙂 şükür Arkadaşım Eşşek şarkısını çaldılar da bizimki gangamı unuttu 🙂 Fotoğraftaki tatlı kız da oğlumun öğretmeni Dilek.. O kadar önem veriyorum ki oğlumun okuluna, öğretmenlerine.. sanki benim öğretmenim gibi ezilip büzülebiliyorum saygıdan .. birşey sorarken söylerken kırıcam yanlış anlaşılıcam diye çok dikkat ediyorum.. Çok çok önemli işleri var bu hayatta… Kolay değil… Ben de olmak çok isterdim anaokulu öğretmeni..ama kısmet olmadı… Bir ülkede öğretmenin mutlu olması demek bir nesilin mutlu olması demek bence… aile kadar öğretmen de önemli.. Dilerim oğlumun karşına hep vicdanlı iyi kalpli öğretmenler çıkar tüm okul yaşamı boyunca…
ve son olarak bana diyet bozduran bu sürprizi eklemeden olmaz 🙂 Kahrolsun diyeti sabote eden arkidişlerrrrrrrrr.. 🙂 denemelisin dedi…veeee çook beğendim.. buz gibi yoğurt ve istediğin zamazingolar..fındıkdı nutellaydı çilekdi….oyy oyyy..
:) LOVE AND SMILE :) 