Kalbim Uludağ’da kaldı :)

Küçükken annem ve babam bir düğün için Uludağ’ a çağrılmışlardı. Ve ablamla beni bırakıp sadece küçükkardeşimi alıp Uludağ’ a gitmişlerdi. O zamandan beri Uludağ’ a ben de gidicem diye hayalim vardı 🙂 ve nihayet 41 yaşında kısmet oldu. Eşimin sürprizi sayesinde.

Penguentepe’ nin turu ile gittik. Eşim bir yakınından ismini duymuş bu turun. Kubilay’ la hiç turla bri yere gitmemiştik ama hep heves ediyorduk. Bir yandan da çocukla tur nasıl olur ki.. uyur mu sıkılır mı uyumlu mu olur uyumsuz mu … Artık 7 yaşına geldi. Geç bile kaldık bence denemek için turları. Neyse.. kısmet Uludağ’ a imiş 🙂

Cumartesi sabah turun otobüsüyle gittik. Uslan Otel’ de yerimiz ayarlanmıştı. Küçük sıcak bir oteldi. Personeli kibar yardımseverdi. Her taraf bembeyaz ..masal gibiydi. Uludağ pahalı bir yer. O yüzden yanınıza yiyecek içecek stoklamak akıllıca olur. Soğuktu ama değerdi 🙂 Kubilay ve babası kayak takımlarıyla mutluydular. Ben de peşlerinde tabi 🙂 Kaymaya karşı cesur oğlum. Çok hoşuna gitti. Burda kalalım dedi hatta 🙂 Snowboard yapacakmış beyefendi.. Pazar akşamı döndük. Dönüş heyecanlıydı çünkü yollar zordu.. sis tipi vardı. Kubilay arkasındaki Okyanus adlı komik çocukla iyi vakit geçirdi. Sonra ikisi de uykuya daldılar 🙂

Ne zamandır böyle güzel mutlu bir hafta sonu geçirmemiştim. Kara doydum. Karda oturdum oynadım, kayanları izledim. Kar içindeki ağaçları seyretmek terapi sanki. Teleferikle tepeye çıktık. Tırstım çok ama Kubilay’ ı etkilememek için içime attım tırsınçlığımı:)

Dilerim bu yıl hep güzel seyahatlerle geçer. Sırada yine çocukluk hayalim Pamukkale de var.. Orayı da görmeyi çok istiyorum.