Kubilay ‘ la Karamürsel’ de anneannedeydik. Hamur açmak mı dersin, zıplangaçda zıplamak mı dersin ( adını ben koydum zıplangaç diye ), parkta oynamak, denize girmek, şişme evde oyun, teyze dede anneanne oyun/kitap ilgisimi dersin…… mutlu bir tatil geçirdi. O mutluyken ben nasıl olmam…..çocuklar hep gülse…ama öyle acı kareler oluyor ki sosyal medya, haberler, gazeteler…hep acı hep acı… o yavru karesi hele……..hiçbişi söyleyemiyorum.. neyse..
Eşimin amcaoğlu vefat etti o da Rizedeydi 😦 Çok samimi, iyi kalpli bir insandı vefat eden abimiz.. Allah sabır versin en yakınlarına… hayat bir var bir yok… oysa insanların kalbinin kirliliği öyle çok ki.. ağızlar ishal olmuş.. fesatlık, dedikodu, hırslar, yalancılık, bencillik , şükürsüzlük , koltuk sevdası, para manyaklığı, ihanet, hırsızlık daha neler neler…Allah insanları affetsin, ıslah etsin… ölümü hepimiz tadacağız.. kaçamayacağız.. o anda bakalım aklımızdan neler geçecek…
:) LOVE AND SMILE :) 