Oyun oynamayı, taklit yapmayı, saçmalamayı hep sevmişimdir. Bu yüzden gerek oğlumla gerek eşimle çok eğleniyorum. Çünkü gülmek ilaç … Gülmeye bahane bulmak, yaratmak lazım hele de böyle şiddetin, saygısızlıkların, acıların çok olduğu bu dünyada…
Geçen gece Kubilay uyuma evresinde..yanındayım tabi ki herzamanki gibi… sohbet ederek uyuyoruz genelde yada masal anlatıyorum.. bu sefer sohbetteyiz .. okuldan konu açıldı.
– Okulda en çok kimi seviyorsun oğlum?
– Dilek öğretmenimi ( öğretmenini çok seviyor,, bazen evde bana sen dilek öğretmen ol şimdi diye komutlar veriyor falan sarılıyor öpüyor beni dilek öğretmenim diye 🙂 )
– Başka
– Dİlek öğretmenimi
– 🙂 anladım oğlum ondan başka, yani ondan sonra kimi kimleri seviyorsun ?
– Dilek öğretmenimi …. ( beyefendi kikir kikir gülüyor ) anne şaka yapıyorum sana komik dimi
Bana sıkça kendince espriler şakalar yapıyor çok gülüyorum… en sık söylediği şu.. “işte” lafına karşı sorular sorduğumda ” enişte ” deyip gülme krizine giriyor 🙂 bizimle dalga geçiyor. Dalga geçtikten sonra da mutlaka onay soruyor komik dimi diye 🙂 Esprili, şakacı, pozitif olmasına ömrü boyunca devam etmesini diliyorum.